Aytunch

Ich bin Aytunch, Jahrgang 1966 in Istanbul geboren. Ich habe muslimische und orthodoxische Wurzeln. Ich bin Vater eines vierunddreißig jährigen Sohnes. Ich kenne kulturell und sexuell beide Welten sehr gut. Bis zum dreißigsten Lebensjahr habe ich heterosexuell gelebt, war zweimal verheiratet. Zwischen 1997-2019 habe ich in der Modebranche ein Unternehmen erfolgreich geführt.

1997 habe ich meine erste Homosexuelle Erfahrung gesammelt. Dadurch habe ich mich regelmäßig testen lassen. Deshalb war der Schock umso größer als ich dann 2010 mein positives Testergebnis erhalten habe. Ich hatte tausende Fragen im Kopf und Todesängste ausgestanden. Ich konnte mit niemanden darüber sprechen. Und Vater zu sein, war eine zusätzliche Hürde. Jeden Tag hatte ich Angst, dass ich mein Kind infizieren könnte. Außer meinem Kind lange Jahre über meine Diagnose wusste Keine.

Es war ein langer Prozess, bis ich zufällig 2018 positive Selbsthilfe und andere positive Menschen gestoßen bin. Seit 2022 habe ich mich von der Last des Versteckens befreit, dank der Unterstützung von „Posithiv Handeln“ und der vielen positiven Menschen. Dadurch habe ich die Motivation bekommen, die Ausbildung zum Buddy zu machen, um andere positive Menschen in ihr neues Leben begleiten, ihr neues Leben mit HIV zu finden.

Ich bin selbstbewusst, fröhlich, habe ein starkes Selbstwertgefühl, sage „ja“ zum Leben, schaue positiv in die Zukunft. Ich habe mit HIV wieder seelisch und körperlich ein gesundes Leben geschenkt zurück bekommen.

Ich freue mich auf euch… Traut euch, ihr seid nicht allein.

Aytunch

Ben Aytunç, 1966 yılında İstanbul’da dünyaya geldim. Baba tarafım müslüman, anne tarafım müslüman/hristiyan - ortodoks. Babayım, 34 yaşında bir oğlum var. 30 yaşıma kadar heteroseksüel birliktelikler yaşadım. İki kez evlenip, ayrıldım.

Yukarıdaki bilgilerden anlaşılacağı gibi, hem kültürel, hemde seksüel çok farklı deneyime ve tecrübeye sahibim. Bunlar benim dünyaya barışçıl, sevgi ve umut dolu bakmamın en önemli unsurları.

İlk homoseksüel ilişkimi 1997 yılında yaşadım. O günden itibaren düzenli aralıklarla sağlık müdürlüğünde HIV testi yaptırmaya başladım. 2010 yılında yaptırdığım testin pozitif çıkması beni o güne kadar yaşamamış olduğum büyük bir şoka soktu. Bir anda kafam binlerce soru ile soldu ve uykusuz gecelerim başladı. Ne kadar ömrün kalmıştı? Oğlumu Almanya’da yalnız büyüttüğüm için onun geleceği ne olacaktı? Çevrem nasıl bir tepki gösterecekti? Acaba söylesem mi, söylemesem mi? Her şeyden daha önemlisi canımdan çok sevdiğim oğluma bunu nasıl anlatacaktım? Nasıl bir tepki gösterecekti? Ya bir yerim yemek yaparken kesilirse ve ona bu hastalığı geçirirsem…

Bir baba olarak homoseksüel olmanın verdiği zorlukla mücadele ederken tam çıkmaz bir sokağa girmiştim. İçimi dökebileceğim homoseksüel bir çevrem yoktu. Yıllar boyunca bu konuyu çocuğum ve iki arkadaşım dışında kimseyle konuşmadım.

Bu uzun süreç 2018 yılında bir tesadüf eseri yolda yürürken “kendi kendine HIV pozitif yardım grubu” ile tanışmam vesilesiyle son buldu. Bu pozitif kişiler benim hayatımı bir anda pozitif olarak etkilediler ve bu virüse bakış açım zaman içerisinde değişti. 2022 yılına kadar çok sayıda seminerlere, kongrelere, toplantılara, sergilere katıldım ve kendimi HIV konusunda bilgilendirdim. Düzenli bir şekilde tedavime devam ettiğim takdirde, yaşam sürecimin negatif olan insanlardan hiç bir farkı yoktu. Bu hastalığı bir kaza sonucu başkalarına bulaştırma korkusu yerini derin bir iç huzuruna bıraktı. Hatta istesem tekrar baba olabilirim.

2022 yılından beri saklanmadan, korkmadan açık yaşıyorum, eski neşem, kendime karşı sevgim, saygım, güvenim, kendime vermiş olduğum değer eskisinden çok daha fazla şimdi.

Yetiştiğim kültür ve çevrenin beni başta çok büyük çelişkilere düşürmesine, üzüntüye boğmasına rağmen bugün bulunduğum noktada olmak beni çok mutlu ediyor.

BUDDY eğitimi almamın en büyük nedeni; senin yeni yaşantında sana ümit vermek, yanında olmak, seni rahatlatmak, yaşam sevincini arttırmak, yalnız olmadığını sana göstermek.

Senin mutlu olman, benim mutlu olmam demek.

Yalnız değilsin, kendine güven, ben sana sadece bir mail uzaklığındayım.

Hoşça, dostça ve sağlıcakla kal.

Buddy-Aytunç